OD BANKE DO KULTURNE USTANOVE

 

Kao prestonica novoosnovane države kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Beograd je dvadesetih godina 20. veka dobio niz značajnih građevina izgrađenih u različitim arhitektonskim stilovima. Mnogobrojni strani i lokalni arhitekti ukrasili su Knez Mihailovu ulicu kao kulturni i umetnički centar grada, a zgradu u kojoj se od 1. jula 2010. smestio MUZEJ ZEPTER projektovao je hrvatski arhitekta Dionis Andrija Sunko. Ovo velepno zdanje izgrađeno je za potrebe Prve hrvatske štedionice.

Zahtevom naručioca podignuta je građevina sa dvojakom namenom. Prizemlje i prvi sprat bili su namenjeni štedionici, a na sledeća tri sprata projektovani su stanovi različite kvadrature i namene.

Zgrada ima tri slobodne fasade od kojih je najbrižljivije urađena i najdekorativnija glavna fasada sa ulazima, okrenuta Knez Mihailovoj ulici. Rađena je po uzoru na multifunkcionalne palate berlinske secesije  i jedan je od retkih primera berlinske i mađarske secesije u Beogradu.

Posebna pažnja je posvećena estetskoj obradi enterijera koji „više nalikuje na muzej, galeriju, nego na običnu filijalu“.

Kako je „u kategorizaciji službe zaštite spomenika kulture ova zgrada svrstana među spomenike II kategorije kao objekat ambijentalne vrednosti, što podrazumeva da se na njoj mogu vršiti veći građevinski zahvati i promene funkcionalne organizacije prostora“ njoj je namena promenjena. Od prostora banke, zašta je građena a decenijama bila u različitim vlasništvima, postala je prostor muzeja. Sasvim logično: obe institucije su trezori, jedna novca druga umetničkih dela.

Stručnu i estetski vrhunsku rekonstrukciju prostora, koja ne narušava ambijent i duh vremena u kome je zgrada građena a obezbeđuje korisne površine za postavku umetničkih dela, uradio je Studio Urošević iz Beograda.